Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził w wyroku z lutego 2020 r., że nakład pracy własnej na wytworzenie znaku towarowego nie wiąże się z rozchodem środków pieniężnych i nie jest wydatkiem. W związku z powyższym, nie może on być wliczany do podstawy opodatkowania VAT w przypadku darowizny tego oznaczenia na rzecz małżonka podatnika na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podatniczka, która stworzyła oznaczenie i zarejestrowała je jako znak towarowy, przekazała następnie prawa do tego znaku towarowego swojemu mężowi, dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wystąpiła ona również do organu podatkowego o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania tejże darowizny. Podatniczka wskazała, że takie nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT będzie objęte podstawą w wysokości opłat urzędowych ze względu na rejestrację znaku towarowego. Sam nakład pracy oraz czas podatniczki włożony w wytworzenie znaku towarowego nie miał być natomiast, zdaniem podatniczki, kosztem wytworzenia znaku towarowego.

Organ skarbowy nie zgodził się z taką interpretacją przepisów i wskazał, że praca własna podatniczki na rzecz wytworzenia darowanego znaku powinna być jednak wliczona do podstawy opodatkowania. Spawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który zgodził się z podatniczką – twórczynią znaku towarowego. Szef Krajowej Administracji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną od wyroku sądu administracyjnego.

W wydanym w drugiej połowie lutego 2020 r wyroku naczelny Sąd Administracyjny podzielił jednak zdanie podatniczki, potwierdzone wyrokiem gliwickiego sądu. NSA wskazał, że należy przyjrzeć się definicji określenia wydatek i zastanowić nad tym, czy nakład pracy własnej poniesiony na wytworzenie znaku towarowego jest takim wydatkiem. Z braku definicji ustawowej, sąd sięgnął w tym przypadku do definicji słownikowej wydatku, który definiowany jest jako suma, która została wydana. W związku z tym, w przypadku nakładu pracy własnej przy wytworzeniu znaku towarowego nie można mówić o rozchodzie środków pieniężnych.