Nike przegrywa kolejną rundę w unijnej walce o znak towarowy FOOTWARE.

 

W połowie czerwca 2024 r. Sąd Unii Europejskiej podtrzymał wcześniejsze ustalenia Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), która stwierdziła, że ​​rejestracja przyznana Nike w 2019 r. na słowny znak towarowy FOOTWARE jest nieważna, ponieważ znak ten ma charakter opisowy, gdy jest używany w związku z towarami i usługami określonymi w rejestracji Nike, a więc do użytku w sprzęcie/oprogramowaniu, które można powiązać z tenisówkami.

Orzeczenie Sądu jest następstwem postępowania o unieważnienie wszczętego przez konkurenta Nike, firmę Puma, która w marcu 2020 r. złożyła w EUIPO wniosek o unieważnienie rejestracji znaku FOOTWARE. Zarówno EUIPO, jak i – po wniesieniu przez Nike odwołania – Piąta Izba Odwoławcza EUIPO stanęła po stronie Pumy, uznając, że znak towarowy ma charakter opisowy w odniesieniu do rozpatrywanych towarów i usług. W wyniku analizy dowodów przedstawionych w trakcie postępowania przed EUIPO urząd unijny doszedł do wniosku, że właściwy anglojęzyczny krąg odbiorców może postrzegać znak FOOTWARE jako konkretne i bezpośrednie odniesienie do rodzaju lub przeznaczenia towarów i usług objętych znakiem, a mianowicie tego, że były one szeroko przystosowane do użytku z obuwiem.

Niezadowolona z decyzji Izby firma Nike wniosła skargę do Sądu, który w swoim wyroku z 12 czerwca br. stanął po stronie EUIPO (i pośrednio Pumy). W swoim odwołaniu Nike kwestionowała między innymi sposób, w jaki urząd zdefiniował „obuwie”. W szczególności pełnomocnik Nike zarzucił, że Izba błędnie ograniczyła swoją analizę dotyczącą tego, czy znak ma charakter opisowy, do kwestii, czy właściwy anglojęzyczny krąg odbiorców postrzegałby znak jako odpowiednik słowa „obuwie”. Uprawniona spółka argumentowała, że ​​Izba powinna była przeanalizować inne możliwe znaczenia kwestionowanego znaku towarowego, co doprowadziłoby ją do stwierdzenia, że ​​znak ten nie ma charakteru opisowego.

Nieprzekonany Sąd przytoczył jednak orzecznictwo UE, w tym orzeczenie w sprawie OHIM przeciwko Wrigley, które stanowi, że należy odmówić rejestracji znaku towarowego, jeżeli przynajmniej jedno z jego możliwych znaczeń wskazuje na cechę danych towarów lub usług. W związku z tym sąd orzekł, że izba Odwoławcza miała prawo oprzeć swoją ocenę wyłącznie na tej części odpowiedniego anglojęzycznego kręgu odbiorców, która postrzegałaby znak Nike jako oznaczający „obuwie”.