Sąd Unii Europejskiej wydał niedawno interesujący wyrok w zakresie ciężaru udowodnienia renomy znaku towarowego.
W wyroku z kwietnia 2024 r. Sąd oddalił skargę skarżącej, Kneipp GmbH, zgłaszającej znak towarowy i wypowiedział się w kwestii ciężaru udowodnienia renomy takiego oznaczenia. Sąd uznał, że o ile ciężar udowodnienia renomy znaku towarowego spoczywa na właścicielu tego znaku, o tyle renoma ulega stopniowej utracie. To skarżąca spółka musiała więc udowodnić, że renoma, stopniowo nabyta przez wcześniejszy znak towarowy w ciągu wielu lat, nagle zniknęła w ciągu ostatniego badanego roku.
Spółka Kneipp GmbH dokonała w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w 2019 r. zgłoszenia słownego znaku towarowego „Joyful by nature”. Sprzeciw wobec zgłoszeniu wzniosła osoba fizyczna, Jean Patou, podnosząc prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd i naruszenie renomy szeregu swoich wcześniejszych praw, w tym słownego unijnego znaku towarowego „JOY”, zarejestrowanego w 2016 r. Wydział Sprzeciwów EUIPO uwzględnił sprzeciw z uwagi na renomę wcześniejszego znaku.
W następstwie odwołania wniesionego przez skarżącą Izba Odwoławcza EUIPO częściowo uchyliła decyzję Wydziału Sprzeciwów w odniesieniu do niektórych usług. Oddaliła jednak odwołanie w zakresie pozostałych towarów i usług stwierdzając, że Jean Patou wykazała znaczną renomę, jaką cieszył się wcześniejszy znak towarowy w odniesieniu do produktów perfumeryjnych i perfum.
W dotyczącym sprawy wyroku Sąd stwierdził, że przedstawione przez Jean Patou dowody wykazują, iż wcześniejszy znak towarowy cieszył się renomą na istotnej części obszaru Unii w odniesieniu do produktów perfumeryjnych i perfum. Wcześniejszy znak towarowy jest bowiem powszechnie znany danemu ogółowi odbiorców, nawet jeśli prestiżowe wyróżnienia uzyskane przez perfumy Joy, na które wskazują wspomniane dowody, pochodzą sprzed kilku lat, a wskaźniki dotyczące sprzedaży spadły w latach 2013–2018. Wcześniejszy znak towarowy cieszył się w przeszłości wysokim stopniem powszechnej znajomości, który – nawet przy założeniu, że mógł obniżyć się z upływem lat – istniał jednak jeszcze w chwili dokonania zgłoszenia wnioskowanego znaku towarowego.
W toku sporu Izba Odwoławcza podkreśliła, że większość przedstawionych na renomę dowodów dotyczyła okresu od 2013 r. do 2017 r. i że niektóre z nich pochodziły z 1990 r., 2000 r. lub 2006 r., lecz że dowody zawierały w rzeczywistości wskazówki co do ciągłych wysiłków Jean Patou na rzecz utrzymania jej udziału w rynku w 2018 r. Izba wskazała też – co potwierdził Sąd – że utrata renomy rzadko następuje od razu, lecz jest raczej procesem trwającym przez długi okres, a zatem to na skarżącej spółce spoczywał ciężar udowodnienia drastycznej utraty renomy w krótkim okresie. Sąd stwierdził, że ocena ta nie stanowi odwrócenia ciężaru dowodu.