Sąd Unii Europejskiej potwierdził, że oznaczenie słowno-graficzne ANDORRA nie może zostać zarejestrowane jako znak towarowy Unii Europejskiej dla wskazanych w zgłoszeniu towarów i usług, obejmujących generalnie całą klasyfikację nicejską.

 

Sąd uznał, że znak ANDORRA ma charakter opisowy i właściwy krąg odbiorców prawdopodobnie odbierze go jako proste wskazanie pochodzenia przedmiotowych towarów i usług. W czerwcu 2017 r. Govern d’Andorra (rząd Księstwa Andory) złożył wniosek o rejestrację unijnego znaku towarowego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), dla znaku słowno-graficznego ANDORRA, składającego się wyłącznie z prostego czarnego napisu na białym tle. Wniosek o rejestrację został odrzucony przez EUIPO w lutym 2018 r. Odrzucenie to zostało następnie  potwierdzone decyzją Izby Odwoławczej z sierpnia 2019 r.

EUIPO uznał m.in., że oznaczenie będzie postrzegane jako wskazujące wprost pochodzenie geograficzne danych towarów i usług lub miejsce, w którym te usługi byłyby świadczone. Ponadto uznał, że oznaczenie ANDORRA jest pozbawione charakteru odróżniającego, ponieważ informuje konsumentów jedynie o pochodzeniu geograficznym, a nie o konkretnym pochodzeniu handlowym od danego producenta.

Gubernator Andory wniósł skargę na decyzję EUIPO do Sądu UE, jednak w wydanym pod koniec lutego 2022 r. wyroku Sąd oddalił skargę w całości. Govern d’Andorra twierdził, że Andora nie jest znana jako kraj produkujący wskazane w zgłoszeniu towary lub świadczący usługi, a więc nie istnieje rzeczywisty lub potencjalny związek między danymi towarami i usługami a zgłoszonym znakiem towarowym.

Sąd uznał jednak, że w swojej decyzji EUIPO nie uchybiło ciążącemu na nim obowiązkowi wskazania  powodów odmowy rejestracji ani też zasadzie pewności prawa, równego traktowania oraz dobrej administracji. ANDORRA nie będzie więc zarejestrowanym znakiem towarowym.