Domowi mody Dior nie udało się zablokować rejestracji znaku towarowego „Pretty Savage” w Wielkiej Brytanii, pomimo rzekomego podobieństwa do wcześniejszego znaku „Sauvage”. Zgodnie ze sprzeciwem złożonym przez Diora w Urzędzie ds. Własności Intelektualnej Zjednoczonego Królestwa pod koniec ubiegłego roku, nazwa „Pretty Savage” miała być zbyt podobna do znaku towarowego „Sauvage” zarejestrowanego dla kosmetyków.

 

W decyzji z 4 sierpnia tego roku brytyjski urząd stanął po stronie zgłaszającego znak „Pretty Savage”. Sprawa rozpoczęła się pod koniec 2019 r., kiedy Dior złożył sprzeciw wobec zgłoszenia znaku „Pretty Savage” z września 2019 r. Jak argumentował Dior w swoim sprzeciwie, oba znaki są podobne, a zgłoszone dla nich towary są identyczne lub podobne, tak że istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd, przez co właściwy krąg odbiorców będzie uważał, że znaki są używane przez to samo przedsiębiorstwo, lub że istnieje związek ekonomiczny między oboma zgłaszającymi. Zgodnie z twierdzeniami francuskiego domu mody, wykorzystywanie znaku „Pretty Savage” powodowałoby czerpanie korzyści z renomy znaku „Sauvage” i przynosiłoby nienależne korzyści oraz szkodziło renomie i odróżniającemu charakterowi tego oznaczenia.

Dom mody Dior, będący własnością LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton, twierdził, że używając znaku „Pretty Savage” zgłaszający może zwiększyć własną sprzedaż produktów noszących ten znak bez konieczności dokonywania związanych z tym inwestycji. Potencjalną „szkodę”, jaką może spowodować znak „Pretty Savage”, miał potęgować fakt, że Dior nie ma kontroli nad działalnością niepowiązanej firmy ani nad jakością towarów, w związku z którymi znak miałby być używany.

Aby ustalić poziom renomy, Dior ujawnił, że jego roczne wydatki na reklamę oraz na tworzenie i produkcję kampanii reklamowych produktów Sauvage w latach 2014-2019 wahały się od prawie 3 milionów euro w 2015 r. do prawie 10 mln euro w 2019 r.

W odpowiedzi na sprzeciw Diora zgłaszająca znak stwierdziła, że używa go do sprzedaży ręcznie robionych mydeł, kul do kąpieli i wosków zapachowych, zaś Dior korzysta z marki „Sauvage” w Wielkiej Brytanii tylko w odniesieniu do męskich zapachów, a więc konsumenci nie powiążą obu firm i nie zostaną wprowadzeni w błąd. Brytyjski urząd zgodził się z taką argumentacją i oddalił sprzeciw.

Pod koniec lipca 2020 r. przed Trybunałem Federalnym w Niemczech zakończył się spór o kwadratową czekoladę. Niemiecki Trybunał uznał, że znak towarowy chroniący taki właśnie kształt słodkich, kakaowych tabliczek może nadal podlegać monopolowi na rzecz Alfred Ritter GmbH & Co KG, firmie produkującej obecne również w polskich sklepach czekolady Ritter Sport.

 

Koncern Mondelez wniósł kilka lat temu o unieważnienie znaku towarowego chroniącego czekoladę o kwadratowym kształcie tabliczki. Biorąc pod uwagę, że Mondelez również produkuje czekolady, między innymi popularną markę Milka, taki ruch wydawał się w pełni uzasadniony. W przypadku trójwymiarowych znaków towarowych niemożliwe jest nadawanie lub utrzymywanie ochrony takich oznaczeń, których kształt przydaje im jakichś dodatkowych, korzystnych cech.

Mondelez twierdził, że kształt czekolady Ritter Sport powodowany jest tylko tym, aby zajmowała ona mniej miejsca. Historia firmy Alfred Ritter głosi bowiem, że rodzina Ritter wpadła na pomysł produkowania czekolad o takiej samej wadze, jak standardowa tabliczka, ale takiej wielkości, by włożona do kieszeni czekolada nie przełamywała się. Stąd oryginalny, kwadratowy kształt.

Mondelez najwyraźniej również miał chrapkę na produkcję kwadratowych czekolad, dlatego wniósł o unieważnienie znaku towarowego należącego do Alfred Ritter GmbH & Co KG. Początkowo Federalny Sąd Patentowy rzeczywiście unieważnił zarejestrowane oznaczenie, jednak niemiecka spółka odwołała się od wyroku. Finalnie, Trybunał Federalny podważył wyrok sądu niższej instancji i uznał, że kwadratowy kształt tabliczki czekolady nie niesie za sobą żadnych dodatkowych wartości, a więc nie jest przeszkodą do rejestracji znaku towarowego.

Jaguar Land Rover (JLR) w rezultacie postępowania przed sądem oficjalnie stracił w Wielkiej Brytanii prawa do znaku towarowego dla kształtu swojego starego modelu samochodu terenowego, Defender 4×4. Co ciekawe, to właśnie Jaguar Land Rover chciał umożliwić firmie Ineos kontynuowanie produkcji podobnego w stylu Grenadiera. Tymczasem postępowanie zakończyło się zupełnie nie po myśli JLR.

 

JLR, spółka od czterech lat prowadząca sprawę o znaki towarowe dotyczące nazwy i wyglądu zewnętrznego samochodu Defender, po raz pierwszy przegrała w sądzie w 2019 r. w długotrwałej walce z właścicielem Ineos, Sir Jimem Ratcliffem. Następnie złożyła apelację do brytyjskiego Sądu Najwyższego, jednak apelacja została oddalona.

Sędzia w sprawie podtrzymał ustalenia Urzędu Własności Intelektualnej, że kształty, które JLR starała się chronić, nie były wystarczająco odróżniające dla znaku towarowego. Sąd stwierdził, że chociaż niektórzy entuzjaści mogą postrzegać różnice we wzornictwie jako znaczące, „mogą być one nieistotne lub mogą nawet nie zostać zarejestrowane przez przeciętnych konsumentów”.

W oświadczeniu prasowym JLR wyraził swoje rozczarowanie orzeczeniem, zwracając uwagę, że kształt Defendera jest już zastrzeżony na wielu innych rynkach. „Land Rover Defender to kultowy pojazd będący częścią przeszłości, teraźniejszości i przyszłości Land Rovera” – powiedział rzecznik prasowy Jaguar Land Rover. „Jego unikalny kształt jest natychmiast rozpoznawalny i symbolizuje markę Land Rover na całym świecie”. Najwyraźniej – nie zdaniem sądu.

Firma Ineos stwierdziła po wydaniu wyroku, że projekt Defendera nie jest używany jako oznaczenie pochodzenia towarów JLR, a więc nie spełnia funkcji znaku towarowego i potwierdziła, że będzie kontynuować plany wprowadzenia na rynek Grenadiera w 2021 r. Nadal nie ma jasności co do tego, czy wytrzymały terenowy samochód będzie produkowany w Portugalii, a wykańczany w Wielkiej Brytanii, jak pierwotnie planowano, czy też Ineos kupi fabrykę Daimlera w Hambach we Francji i przeniesie tam swoją działalność.